PRON WEBSITE THAI THE BEST
페이지 정보
작성자 Clinton 메일보내기 이름으로 검색 댓글 0건 조회 2회 작성일 25-12-29 18:33본문
ฝนตกแผ่วในคืนที่เงียบงัน คืนนั้น หยดฝน ไหลผ่านกระจกหน้าต่างของอพาร์ตเมนต์เล็ก ๆชั้นแปด กลิ่นกาแฟที่เย็นลงแล้วปะปนกับความนิ่งงันที่ปกคลุมห้องนี้มานาน ราเนียยืนหันหลังให้หน้าต่าง สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวหลวม—ที่เธอเลือกโดยไม่รู้ตัว ให้อุ่นใจขึ้นเล็กน้อย
เสียงเคาะประตูทำให้จังหวะลมหายใจสะดุดขึ้นมาทันที
ชายคนนั้น
ชื่อนั้นดึงอดีตกลับมา ความทรงจำที่ยังค้างคา การห่างหายยาวนาน โดยไม่มีคำอธิบาย และในตอนนี้ เขากลับมาอีกครั้ง ดูนิ่งขึ้น—แต่สายตาคู่นั้นยังคงเต็มไปด้วยความหมาย
"ผมอยากพูดกับคุณ" อาร์กาเอ่ยเบา ๆ
ราเนียตอบรับเงียบ ๆ ก่อนจะเชื้อเชิญเขาเข้าไป
ทั้งสองนั่งเผชิญหน้ากัน ระยะห่างระหว่างพวกเขาหนักหน่วงยิ่งกว่าความนิ่ง ทุกการเคลื่อนไหว—การขยับเล็กน้อยของอาร์กา และท่าทีที่ไม่มั่นคง—ล้วนสะสมความรู้สึกที่ไม่เคยพูดออกมา
"คืนนั้นไม่เคยหายไป" อาร์กาเอ่ยทำลายความเงียบ
"คำพูดบางคำยังหายไป" porn ราเนียตอบ เสียงของเธอสั่นเล็กน้อย
สายตาของทั้งสองประสานกันโดยไม่หลบ เวลาค่อย ๆ ช้าลง ไม่มีการแตะต้อง แต่บรรยากาศกลับอบอุ่นขึ้น จากความรู้สึกที่ถูกกดไว้ อาร์กาขยับเข้าใกล้เล็กน้อย—ใกล้พอให้ราเนียสัมผัสถึงอดีต
"ถ้าผมแตะคุณ" เขาเอ่ยเบา ๆ "ไม่เกี่ยวกับเรื่องเก่า"
ราเนียนิ่งเงียบ และเมื่อเธอเปิดตาขึ้นอีกครั้ง คำตอบของเธอไม่ต้องเอ่ย เธอเลือกจะเข้าใกล้เขา
ฝนด้านนอกตกหนักขึ้น ผ้าม่านไหวเบา ๆ และระหว่างจิตใจที่เคยบอบช้ำ คืนนั้นกลายเป็นช่วงเวลาปลอดภัย—สถานที่ที่ความรู้สึกเดิมได้กลับมามีตัวตน โดยไม่จำเป็นต้องให้ใครเข้าใจ
เสียงเคาะประตูทำให้จังหวะลมหายใจสะดุดขึ้นมาทันที
ชายคนนั้น
ชื่อนั้นดึงอดีตกลับมา ความทรงจำที่ยังค้างคา การห่างหายยาวนาน โดยไม่มีคำอธิบาย และในตอนนี้ เขากลับมาอีกครั้ง ดูนิ่งขึ้น—แต่สายตาคู่นั้นยังคงเต็มไปด้วยความหมาย
"ผมอยากพูดกับคุณ" อาร์กาเอ่ยเบา ๆ
ราเนียตอบรับเงียบ ๆ ก่อนจะเชื้อเชิญเขาเข้าไป
ทั้งสองนั่งเผชิญหน้ากัน ระยะห่างระหว่างพวกเขาหนักหน่วงยิ่งกว่าความนิ่ง ทุกการเคลื่อนไหว—การขยับเล็กน้อยของอาร์กา และท่าทีที่ไม่มั่นคง—ล้วนสะสมความรู้สึกที่ไม่เคยพูดออกมา
"คืนนั้นไม่เคยหายไป" อาร์กาเอ่ยทำลายความเงียบ
"คำพูดบางคำยังหายไป" porn ราเนียตอบ เสียงของเธอสั่นเล็กน้อย
สายตาของทั้งสองประสานกันโดยไม่หลบ เวลาค่อย ๆ ช้าลง ไม่มีการแตะต้อง แต่บรรยากาศกลับอบอุ่นขึ้น จากความรู้สึกที่ถูกกดไว้ อาร์กาขยับเข้าใกล้เล็กน้อย—ใกล้พอให้ราเนียสัมผัสถึงอดีต
"ถ้าผมแตะคุณ" เขาเอ่ยเบา ๆ "ไม่เกี่ยวกับเรื่องเก่า"
ราเนียนิ่งเงียบ และเมื่อเธอเปิดตาขึ้นอีกครั้ง คำตอบของเธอไม่ต้องเอ่ย เธอเลือกจะเข้าใกล้เขา
ฝนด้านนอกตกหนักขึ้น ผ้าม่านไหวเบา ๆ และระหว่างจิตใจที่เคยบอบช้ำ คืนนั้นกลายเป็นช่วงเวลาปลอดภัย—สถานที่ที่ความรู้สึกเดิมได้กลับมามีตัวตน โดยไม่จำเป็นต้องให้ใครเข้าใจ
추천0
댓글목록
등록된 댓글이 없습니다.
